Lotje van Hees (23) werkt als interventieontwikkelaar bij Minddistrict, waar ze modules voor het ehealthplatform ontwikkelt. Ze kreeg van dichtbij mee wat psychische klachten met je doen en maakte er haar missie van zoveel mogelijk anderen te helpen hiermee om te gaan.
Lotje is achttien jaar wanneer haar vader overlijdt. Een verdrietige gebeurtenis met veel impact. Een psycholoog en rouwspecialist leren haar om te gaan met haar sombere gevoelens. Na een tussenjaar begint ze aan een studie Liberal Arts and Sciences aan de Universiteit van Utrecht, waar verschillende disciplines aan bod komen. Ze denkt een tijdje aan een richting in de kunstmatige intelligentie, maar het is uiteindelijk psychologie waar haar hart ligt. “Ik heb mijn hele leven al interesse gehad in mensen en wil altijd anderen helpen. Na mijn psychische klachten is dat gevoel alleen maar sterker geworden.”
Ervaringsdeskundige met psychische klachten
Tijdens haar studie hoort Lotje via een kennis bij de gemeente over de vraag naar ervaringsdeskundigen met psychische klachten. Ze meldt zich aan als vrijwilliger om de verbinding tussen zorgvragers en zorgorganisaties te verbeteren. Hiervoor gaat ze in gesprek met een aantal bedrijven. Zo ook met Minddistrict. Daar wordt op dat moment een module over depressie bij jongeren ontwikkeld.
"Ik wilde graag mijn bijdrage leveren om te voorkomen dat andere mensen zo diep in de put terecht komen."
Haar ervaringen en die van andere ervaringsdeskundigen zijn belangrijke input voor de nieuwe module. Ze delen waar ze tegenaan liepen en waar ze behoefte aan hadden in die periode. Lotje blijft vervolgens ook betrokken bij de ontwikkeling van de module. “Ik voelde een hele goede klik met Minddistrict. Daarom heb ik ook vlogs gemaakt voor de module en feedback gegeven toen de module afgerond was.”
Perspectief door (h)erkenning
Vooral het vloggen is voor Lotje wel even spannend. “Je legt op camera vast hoe jij met sombere gevoelens hebt gekampt. Je hebt geen idee wie dat allemaal kan zien.” Het besef dat ze er veel jongeren mee helpt die zich net zo voelen als zij ooit deed, geeft de doorslag. De (h)erkenning van anderen die hetzelfde hebben meegemaakt, hebben Lotje zelf namelijk enorm geholpen. “Het gaat nu goed met mij. Maar ik weet hoe het is om je zo slecht, radeloos en alleen te voelen. Daarom wilde ik graag mijn bijdrage leveren om te voorkomen dat andere mensen zo diep in de put terecht komen. Dat de jongeren die de module volgen zich herkennen in mijn situatie kan hen veel perspectief bieden.”
Stage bij Minddistrict
Lotje vindt het werk voor Minddistrict zo leuk dat ze er al tijdens de samenwerking aan de module informeert naar een stage. Ze besluiten samen verder te gaan. Tijdens haar stage doet Lotje onderzoek naar het implementeren van modules voor jeugd en jongeren. Ze interviewt hulpverleners over hoe zij de Minddistrict modules inzetten bij jonge cliënten, waarom dit wel of niet goed werkt en wat er beter kan. Ook brengt ze de ervaringen van cliënten zelf in kaart.
In dezelfde periode werkt Lotje aan het ontwikkelen van modules voor jongeren. Ze past modules voor volwassenen aan zodat ze beter aansluiten bij de jeugd. Over de verschillen tussen deze modules legt ze uit: “We gebruiken voor deze jeugdversies vooral andere taal. We schrijven altijd op B1 niveau, maar voor jongeren moet dit nog korter en makkelijker. We maken het bovendien interactiever door in korte teksten snel tot de kern te komen. In plaats van foto’s gebruiken we illustraties. Ook noemen we andere voorbeelden die meer tot hun verbeelding spreken. We hebben het bijvoorbeeld over school, leraren, proefwerken en vriendjes. Dit zorgt voor meer herkenning.”
Elke module is anders
Tijdens haar stage weet Lotje het zeker: ze wil niet meer weg bij Minddistrict. Er zitten drie weken tussen het einde van haar stage en haar eerste werkdag in dienst als interventieontwikkelaar. Om de modules te kunnen maken bekijkt ze per onderwerp wat er nodig is. “Geen module is hetzelfde. Zo vraagt het ene probleem om cognitieve gedragstherapie en past bij een ander probleem acceptance en commitment therapie beter. Het is mijn taak om te onderzoeken welke interventietechniek het beste werkt.”
"Het is mijn taak om te onderzoeken welke interventietechniek het beste werkt."
Daarvoor verzamelt ze recente wetenschappelijke literatuur en input van behandelaren en ervaringsdeskundigen. Ze stelt vast wat het probleem is, wat de behoeften zijn en wat er in de module moet om behandeldoelen te behalen. De ene keer zal de cliënt in behandeling kennis opdoen, de andere keer een vaardigheid leren. “De manier waarop je dit het beste kunt communiceren, verschilt. Daarom kies ik de ene keer voor tekst, de andere keer voor video, of een combinatie.”
Eigen invalshoek
De modules ontwikkelt ze samen met een team van acht interventieontwikkelaars, ieder met een andere achtergrond in de psychologie. De één is behandelaar geweest, de ander is gespecialiseerd in jeugd. Lotje is ervaringsdeskundige.
“We vullen elkaar goed aan. Iedereen heeft zo zijn eigen invalshoek. Toch werken we bij elk project met een buddy. We kijken kritisch naar elkaars werk, maar denken en helpen ook mee aan de hand van feedback. Doordat je nooit alleen werkt en je buddy goedkeuring moet geven op je werk, kunnen we modules van hoge kwaliteit maken.”
Met de modules wil ze zoveel mogelijk mensen helpen. Zodat ze zich beter of meer begrepen voelen, ze (h)erkenning vinden en door te leren over hun problemen er beter mee om kunnen gaan. “Ik wil me blijven verdiepen in verschillende onderwerpen, zoals verslaving en assertiviteit. Die diversiteit vind ik heel interessant en ik heb nog veel te leren.” Daar komt de kennis die ze vanaf september opdoet tijdens haar deeltijd master Gezondheidspsychologie en interventie goed bij van pas. “Zo kan ik het team nog meer waarde bieden”, aldus Lotje.
Verder lezen
Meer weten over de ontwikkeling van onze interventies? Lees dan ons white paper over intervention mapping!
Lijkt het je leuk om bij Minddistrict te werken? Onze Minddistricterpagina geeft je meer informatie.